Yangınlar, casuslar,
sırrı çözülemeyen cinayetler yok bu kitapta.
Define avcıları, uzay yolcuları ya da bir türlü kavuşamayan âşıklar da yok.
Mahalle kültürünün ikiyüzlülüğü, sokakta top oynamanın dayanılmaz acısı, her yarayı kanatmaktan zevk alan dayanışma ruhu var.
Bak Şimdi Aklıma Ne Geldi! susmak bilmeyen bir dilin zirzop ve haşarı anlatımı.
Samimi olduğunu iddia eden geçmiş zamanın yüzüne vurulan yalanı.
Biraz haylaz, biraz uçarı ama haklı olduğu konusunda gururlu.
Çocukluğunu 90’ların Türkiyesi’nde kaybetmiş bir zihnin alay dolu manifestosu.
YAZAR: SEMİH DOĞAN
YAYINEVİ: SAPİENS YAYINLARI
SAYFA: 82
YORUM:
Herkese merhaba bugün size doksanların mahalle kültürüyle bezeli çok beğendiğim bir öykü kitabıyla geldim. Ben 94'de doğdum, 90'ları olmasa da 2000'lerin başını çok net hatırlıyorum. Kitabı okurken kendi mahallemden, büyüdüğüm yerden çok şey buldum. Hep eskinin iyi olduğunu söyleyen ve hep eskiye öykünen bir millet olduğumuzdan sanırım, 2000'li yıllarda 90'ları pek aratmadı. Yaşınız kaç olursa olsun eğer "semt çocuğu" "mahalle bebesi" iseniz kendi yaşantınızdan oldukça , çocukluğunuzdan fazlaca izler bulacaksınız bu kitapta. Sitenin güvenli kollarında değil de mahallenin hırçın yüzü var bu kitapta. Dizinizdeki yaralar, ilk aşlarınız saklı.
Kitabın sonu çok güzeldi. Kitabın sonu ve kapağı kaldırdığınızda gördüğünüz ithaf o kadar güzel ve anlamlı ki. Yazar da diyor asıl vurucu yer kitabın sonu olacak diye, gerçekten öyle. Ben severek okudum, herkese de tavsiyemdir. Hoşça kalın.
PUAN:4.0
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder