Ölüm maddi-hissi hazla doğumun birleşip oluşturdukları düğümün acıyla sancıyla çözülmesidir; o şiddetli yıkımdır ve hakiki tabiatımızın temel hatasını dışarıdan haykırır: Büyük uyanıştır ölüm."
Ölüm hayatın neresinde? Hayat ölümün neresinde?
Ölümü hayatın tam göbeğinden sürüp çıkarmanın ve başımızdan ustaca savuşturmanın en sofistike yollarını keşfetmek bize ve yaşadığımız dünyaya neye maloldu? Yaşadığımız hayatı kendi ellerimizle cehenneme çevirdiğimizi artık en ayak direyiciler bile itiraf ederlerken, bu cehennemde ölümü hayatın içinde tuttuğu yerden ve o yere bağlı olarak haiz olduğu ağırlıktan etmenin faturasını görmekte hâlâ ayak direyecek miyiz?
O halde ölümü yaptığımız hesaplarda sürekli göz önünde bulundurmanın verimli yolu hangisidir? Kendi ölümümüzü büyük ve önemli bir hadiseye nasıl çevirebiliriz? Bir son olarak değil, hayatın kurucu oluşturucu bir parçası olarak ölüme dair canlı bir kavrayışa nasıl sahip olabiliriz?..
Ölümü tekrar hayatın içine çekmenin bir yolunu mutlaka bulmalıyız.
SAYFA: 128
YORUM: Herkese merhaba yine bir Schopenhauer kitabıyla geldim. Yüksek Lisans tezim için okuduğum kitapları bir kaynakça gibi burada paylaşmaya çalışıyorum. Bu kitaplardan başka kitap okumaya da pek vaktim olmuyor. Aslında birden çok kitap okuyorum karşılaştırmalı çalışmalar yapmak için fakat burada tamamen kapaktan kapağa okuduklarımı paylaşmaya çalıyorum. Bu kitaplardan biride "Ölümün Anlamı" oldu. Bu kitap Schopenhauer'un genel olarak yaşam ve ölüm hakkındaki fikirlerinden oluşuyor. Ölüm gerçekten kötü mü? Ölümsüzlük isteyen insan bunu neden arzular? Dinlerde ki ölüm ve ahiret inancını inceleyen Schopenhauer bunlara bir filozof gözüyle yaklaşır. Kitabın içeriği aşağı yukarı bu şekilde umarım dikkatinizi çekmiştir. Bir başka kitapta görüşmek üzere hoşça kalın.
PUAN:3.5
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder