ARKA KAPAK YAZISI : Zenîme’ydi adı. Zaman zaman kederli, derin yeislere kapılmış bulurdum onu, zaman zaman neşeyle taşmış kırıp geçirirdi gülmekten insanı. Güzelliği silinmemişti büsbütün. Lokma gözlü, uzun boylu, incecik, düzgün vücutluydu; kadınsı çizgileri yerindeydi hâlâ. Tuhaf kostümlerle dolaşırdı evin içinde.
Hayatının herkese kapadığı bir noktası bir gizi, gerçek bir acısı olmalıydı bence, ama yine de dolu dolu yaşamış, dünyanın her bir yerinde sevgilileri olmuş; gözü arkada kalmamış, güçlü bir kadına benziyordu. Zenîme Hanım’ın oturma odası ya da salonu sanki orta yerde ulu bir çınar varmış da onun tüm yaprakları sonbaharın gelişiyle kuruyup dökülmüş gibi yerlere serilmiş yazılı yapraklarla doluydu. Kâğıtlar da kim bilir ne uzun süre orada öylece kalmışsa onlar da sararmış solmuştular.
Bir gün “Al götür onları artık gözüm görmesin!” dedi, ikramda bulunurcasına bana! Zenîme Hanım, ad falan koymamıştı kitabına. Cüce adını ben koydum. Zenîme’ydi adı…
YAZAR : Leyla ERBİL
YAYINEVİ : Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
SAYFA SAYISI : 87
YORUM :
Herkese merhabalar. Leyla Erbil'de daha önce Aşk Mektupları'nı okumuştum. Çok da sevmiştim. Cüce kitabını gördüğümde içerisinde görseller ve arka kapak yazısı ilgimi çektiğinden hemen okumak istedim. Leyla Erbil çok güzel bir önsöz yazmış. Önsöze bakarak kitabında güzel olacağını düşünmüştüm fakat beklediğim gibi olmadı. Bu kısa kitabı bitirmem on üç günümü aldı. Bir türlü elime alıp da bitiremedim. Başta şiirimsi dile alışmam çok zor oldu. Bir süre sonra alışmama rağmen kitabın içine bir türlü giremedim çok kopmalar yaşadım. Belki de benden kaynaklı da olabilir bunlar, bu kitabı yanlış zamanda okumuş olabilirim. Sonuç olarak pek keyif almadığım bir kitaptı. o yüzden tavsiye edemeyeceğim. Hoşça kalın ...