Sevgili Kitap

KÜN KİTAP YORUMU:

ARKA KAPAK YAZISI:  "Ankara Çayı, bağrına şefkatle basıp muhafaza ettiği sivrisinek larvalarını usul usul kabuğundan salıyor, evlâd-ı haşerattan dokunmuş vızıltı pikesini, ana avrat sövmüşmüş sövmemişmiş hiç aldırmadan civardan geçenlerin burun deliklerine, kulak memelerine doğru sallıyordu. Şımarık şımarık bahar müjdesi vereceğiz diye uçuşan kavak pamukları, terli enselere, çıplak alınlara yapışıp kaşındırarak milleti illet ediyordu. Börtü böcek antenini sallıyor, kıllı bacaklarını sıvazlıyordu. Danaburnu topraktaki tohuma, uçuç böceği yapraktaki bite, tırtıl yaprağa, solucan toprağa saldırıyor, peygamberdevesi alayına saldırıyordu. Çocuk yaşta beyaz bulutlar havai gökyüzünde uzun eşek oynuyor, kararsız tavırlarla kâh yavşayıp kıç kıça sokuluyor, kâh gâvur görmüş gibi kopup birbirlerinden uzaklaşıyorlardı.
Bahar gelmişti."
Kün, yani 'Ol'...Neleri neleri olduran bir roman, Kün. Ölülerin daha da ölebildiği -ya da tam ölemediği-, cami imamıyla ateistin birbirini 'aydınlatabildiği', köpeklerin (hem de Konya ağzıyla!) konuşabildiği, el kadar oğlanın kendisine el kaldıranı haşat ettiği bir âleme kapı aralıyor. Şerefsizler şerefsizliğin gözüne vuruyorlar, 'iyiler' canını dişine takıyor, feleğin zarı hepyek de gelse bir bakıyorsunuz altı kapı alıyor.
Sezgin Kaymaz, kendine özgü üslûbu ve hâlesiyle, yine eğlenceli ve ürpertili bir hikâye anlatıyor. Anlattığı hikâyenin heyecanıyla anlatışın neşesi yine birbirini coşturuyor.
'Sıradan' denen insanların 'sıradan' denen hallerinin ve dillerinin usta yazarı, Angara'nın kıyısına, rengâhenk bir Konya dekoru kuruyor ayrıca - Eski Konya. Eski taşra yaşantısı… Sezgin Kaymaz'ın gizemine, mizahına, olay örgüsüne, anlatıcılığına tutulanlar kadar, 'yerliliğine' de tutulanlar yok mu? Kün, her zevke yetişiyor, her şeyi olduruyor!

YAZAR: SEZGİN KAYMAZ

YAYINEVİ: İLETİŞİM YAYINLARI

SAYFA SAYISI: 479

YORUM:  Herkese merhabalar. Bugün size çok merak ettiğim görür görmez kapağına aşık olduğum bir kitabı anlatacağım. Kün. Kün gerçekten güzel bir kitap fakat tarz olarak bana çok uyan benim okumaktan hoşlandığım tarzda bir kitap değildi. 

Bunun bir çok nedeni var ama kesinlikle kötü kurgu yada başka her hangi bir hatadan değil. Ben çok dini kitaplar okumayı cami imamları, ölüler bunlar benim hoşlandığım okumaktan zevk aldığım ögeler değil, bu yüzden çok sevemedim. Ama kurgu çok sağlamdı, yazar hiç beklenmedik bambaşka hayatları bir birine çok güzel bağlamış.Bir de kitapta Çeto vardı amanın ne tatlı bir köpekti o ya. Çeto için bile okuna bilecek bir kitap. İslamın çok vurgulandığı böyle dini kitapları seviyorsanız kesinlikle alın okuyun derim. Hadi kitaba geçelim. 

Kitap Konya ve Ankara arasında mekik dokuyor. Ankara'da Mamak yakınlarında bir yerde Yeşil Bayır mahallesinde başlıyor. Hacı Naci Kalaycı bir gün rüyasında mübarek bir zatın kendisine bir yer göstermesi üzerine karakter burayı aramaya koyuluyor. Rüyasında gördüğü yeri bulduğu zaman rüyamdaki zat "Burası senin" dediği için Hacı Nacı Kalaycı da buraya deyim yerindeyse resmen çöküyor. Burada yavaş yavaş yerleşik hayatta geçen sakinler var ve bu topaktan oldukça çok paralar kazanılıyor. Gel zaman git zaman atık Hacı Naci'ye bu alan yetmez ve karşıdaki mezarlığa göz diker. Kimsenin gelip gitmediğini gözlemler ve burayı yeğenlerine yıktırıp orayı da ticaret amaçlı kullanmak ister. Burada yatan ölülerde Hacı Amcamıza musallat olurlar. Bu musallat olma kısmı bazen çok komik olabiliyor gerçekten. Mizah dolu sahnele vardı. 

Kitabın Konya ayağında da durmadan dayak yiyen ne Annesine ne Babasına benzemeyen sapsarı bir çocuğumuz var. Bu çocuğun Konya'da ki Çeto ve Hüdai ağa ile karşılaşması ve bu üçlünün yaşadıkları anlatılıyor. 

Kitap çok katmalı çok fazla koldan çok fazla yaşam inceleniyor. Bu başta kafanızı karıştıra bilir ama zamanla alışıyorsunuz. Ben Sezgin Kaymaz okumayı çok seviyorum bu kitabıyla elektirigimiz tutmamış olabilir ama olsun en Sezgin Hocayı okumaya devam edeceğim. Şimdiden iyi okumalar. 

PUAN: 3.5